CONTACT

Over dilemma's en een voorzitterskeuze

13 maart 2011
Peter

Eigenlijk heb ik deze weblog om over mijn werk te schrijven, maar omdat ik mijn website net met een column daarover heb gevuld, permiteer ik mij om nog wat meer te schrijven naar aanleiding van de strijd om het landelijk voorzitterschap van het CDA.

Ik zeg 'naar aanleiding' omdat ik de afgelopen week mij niet super goed aangesloten heb gevoeld bij die strijd. Wat ik van de verschillende kandidaten hoorde was goed. Ruth en Sjaak hadden beide effectieve en informatieve optredens in de media. De andere kandidaten slaagden er minder goed de media te vinden, maar de meesten maakten dat digitaal goed. (ik las dit weekend weer eens in David Plouffe's 'The Audacity to Win'. Daarin beschrijft hij hoe Obama's campagne er in slaagde om via hun website meer dan 20% van het electoraat direct te bereiken, dus zonder tussenkomst van de media. Ook zonder het BN-complex van Nederlandse journalisten maakt deze campagne weer duidelijk hoe belangrijk het directe digitale kanaal is).

Maar al met al wacht ik de komende week af en hoop dat de debatten nog wat meer duidelijkheid zullen brengen. Zal ik ze een vraag stellen? Maar wat zou die vraag dan moeten zijn? Het wordt natuurlijk al snel vragen naar de bekend weg. Hmm, als ik ze nu eens een dilemma voorleg? Een dilemma uit het harde leven van een gekozen voorzitter. Laat ik dat eens proberen; een vraag in de vorm van een dilemma. Als CDA-lid, mocht iemand daar nog aan twijfelen.

Eerste dilemma. Je bent voorzitter en gaat, zoals elke donderdagavond, naar het Bewindspersonenoverleg (BPO). Een nuttig afstemmingsoverleg, waar je eigenlijk nooit kunt ontbreken. Aan de orde is een punt dat niet in het regeerakkoord staat, maar wel controversieel is. Denk aan een een extra korting op de sociale voorzieningen omdat vorige ingrepen niet voldoende bleken te zijn. Je eigen hoofd communicatie citeert uit een onderzoek waaruit blijkt dat de meeste potentiële CDA-kiezers de maatregel wel vervelend vinden, maar er hun stemgedrag niet door wijzigen. Je eigen bewindspersonen zijn, alles afwegend, voor de maatregel. Als voorzitter weet je heel goed dat een belangrijk deel van de eigen achterban fel tegen is en dit als een test van je betrouwbaarheid zien. Wat doe je?

Tweede dilemma. Ze gunnen elkaar niets. De provinciaal voorzitters komen keihard op voor kandidaten uit de eigen regio. Het voorstel van de lijst vindt geen genade. Heel veel nieuwe mensen, maar nauwelijks bekende namen, dus wordt er vooral gekeken naar waar de kandidaten vandaan komen. De provinciaal voorzitters trekken hun conclusie: te weinig mensen uit de eigen provincie, hier kan ik niet mee thuiskomen. Op een gegeven moment sneuvelen er in dit proces zoveel kandidaten dat de voorzitter meent dat de kwaliteit van de lijst niet langer gegarandeerd kan worden. Hier kan hij / zij ook niet mee thuiskomen. Tijd om nog langer te masseren is er niet. Gaat de voorzitter alsnog heel democratisch met de provinciale collega's mee of trekt hij / zij een streep?

Derde dilemma. De voorzitter doet boodschappen bij de bakker. Niemand herkent hem / haar. Hij hoort de mensen spreken over de gezichtsbepalende figuren van zijn / haar partij en het is niet best; je kan er geen brood van bakken. Zijn / haar hart geeft hem in dat de mensen gelijk hebben. Tegelijk weet hij / zij dat diezelfde gezichtsbepalende figuren oprecht hun uiterste best doen om hun bestuurlijke opdracht te vervullen en dat de mensen die nu zo makkelijk met hun kritiek in de media komen wel erg makkelijk praten hebben en het niet beter zullen doen. Dan herkent een van de mensen in de winkel hem / haar en zegt: 'En, ga jij daar nou wat aan doen of niet?' Ga je daar als voorzitter dan op in of niet?

Drie pogingen tot een dilemma. De eerste is een bijna wekelijkse realiteit in het leven van een voorzitter, de tweede gaat om de meest essentiële verantwoordelijkheid van elke voorzitter: het samenstellen van een lijst. De derde is wellicht het meest fundamenteel: het luisteren naar wat je hart je ingeeft.

De antwoorden zijn eigenlijk niet eens zo interessant. Elk van de kandidaten mag verbaal vaardig genoeg worden geacht om er iets van te maken. Ik ben vooral benieuwd naar de wijze waaorop ze worden beantwoord. Welke toon wordt er gezet, hoe krachtig of wijs wordt het antwoord? Ik denk bijvoorbeeld dat Ronald Zoutendijk aan het eerste dilemma een kluif heeft omdat het een test is voor zijn gedachte om van zoveel mogelijk zaken een ledenraadpleging te maken. Of is een partijlid belangrijker dan een kiezer? Jan de Visser moet mij de passage in zijn boek aanwijzen waar staat hoe je hier 2.0 mee omgaat. Martijn Vroom zie ik vanuit zijn vernieuwingsdrang op ramkoers gaan richting de provinciale voorzitters, maar wellicht is hij dat voor door er in te slagen eerst zijn structuurverandering te realiseren. Ton en Ruth kunnen de boel wel bij elkaar proberen te houden bij het tweede en derde dilemma, maar soms is praten niet genoeg en moeten er keuzes worden gemaakt. Bij het derde dilemma moet Sjaak de mensen met wie hij al zo lang optrekt wellicht toch echt de waarheid gaan zeggen. Weer, allemaal zullen ze hun weg wel uit deze dilemma's kunnen vinden, want het zijn stuk voor stuk verstandige mensen, maar de manier waarop ze dat woorden geven lijkt me wel interessant.

Vragen stellen is eigenlijk een wel erg makkelijke bezigheid. Het is net alsof je superieur bent aan degene wie je de vragen stelt - zo dadelijk mag je een oordeel over de antwoorden geven. Nah, denk niet dat ik ze voorleg. Het moet ook op een andere manier wel mogelijk zijn een beeld te krijgen van waar ze voor staan. Mischien is het wel genoeg om te vragen of ze een glas bier, een wijntje of een spaatje met me willen drinken. Zegt ook veel en is wel zo gezellig. Ondertussen leg ik de dilemma's graag aan mijn mede-leden voor: snappen wij dat dit is wat we van een voorzitter vragen? Hebben we wel de juiste verwachtingen? Gaan wij de voorzitter steunen als hij / zij het moeilijk heeft, of gaan we er nog wat bezwaren boven op stapelen?

Wie het ook wordt; geef de voorzitter het krediet dat bij de zwaarte van de functie hoort.

Northedge

info@northedge.nl
 Copyright © 2020 -  All Rights Reserved
BTW nummer Northedge B.V.: 8192.31.472.B.01
KvK nr. Northedge B.V.: 29048758 Rotterdam
menu-circlecross-circle linkedin facebook pinterest youtube rss twitter instagram facebook-blank rss-blank linkedin-blank pinterest youtube twitter instagram