Ik zou blij moeten zijn
Vrolijk en soepeltjes vrij moeten zijn
Een paar Q-erwtjes lichter
op weg naar een kapjesvrije lente
maar voel mij vooral zo moe

Moe van het gedoe en de boosheid
meer van het venijn dan van het virus
Ik zou blij moeten zijn
Maar ben het zoveel minder
dan ik zou willen zijn

Opnieuw gaat het van alles dicht
naar alles bijna helemaal open
alsof we geen gevaar meer lopen
Maar mogen we dan wellicht
geen groot risico meer met dit virus lopen
Zijn we nog wel bestand tegen elkaar?

Soms moet je je eigen vraag
niet te stellig beantwoorden
Onder de meesten van ons
zit een extra laag van
veerkracht onder vaalheid
en hoop achter wanhoop
verborgen

maar ik zou wat blijer willen zijn